۰۹/آذر/۱۴۰۳
️ نگاهی به فیلم سینمایی «جنگ جهانی سوم»
«جنگ جهانی سوم» برخلاف تمام آن چه تا امروز از هومن سیدی مشاهده کردهایم، یک درام روانشناختی است که در لایههای زیرین خود، انفعالات نفسانی کاراکتر را به عنوان محکی برای جریانات قصه قرار داده است.
سیدی در فیلم جدید خود، دو مولفه را به صورت موازی در پیش میگیرد: نخست ابعاد دراماتیک داستان است که به زندگی شخصی شکیب و اتفاقاهایی که برای او به وقوع میپیوندد مربوط است و بعد دوم که شکلی انتزاعی دارد، کنشمندی روانی کار و تثبیت گزارههای شخصیتشناسانه در کلیت اثر است و مهمتر از این دو رویکرد، تلاشی است که به ارتباط مفهومی و لازم و ملزومی این دو با یکدیگر پرداخته میشود.
در رویکرد نخست، فیلم میتواند بهواسطه خردهداستانهایی که مطرح میکند و همگرایی این خردهداستانها با پیرنگ اصلی داستان، لحظات درخوری را با ریتمی مناسب تهیه کند. آنچه اما شانیت فیلم را بیشتر میکند، تراز روانشناختی اثر است. در این فیلم، ما با کارگر سادهای مواجه هستیم که مراتب تبدیل شدن او به هیولایی قصاصکننده، به آرامی به تصویر کشیده میشود. این کارگر ساده که در ادامه، برای بازی در نقش هیتلر پذیرفته میشود، در درون خود هیولایی دارد که با توجه به اکتهای اطرافیانش، هشیار میشود و هر چه به فصل فینال نزدیک میشویم، شاهد تشدید این روحیه در او و به فعلیت رسیدن این خوی در وی میباشیم.
جزئیات:
#روزنامه ایران